រឿងខ្លី «ប៉ាភ្លេចឈឹង» 03/04/2020
Posted by មានសង្ឃឹម in ចំណេះដឹងទូទៅ, រឿងនិទាន.trackback
ស្តាប់ប៉ាណាកូន… ខណៈដែលប៉ាកំពុងនិយាយ កូនគេងលក់បាត់ហើយ ដៃដ៏តូចល្អិតត្រូវសង្កត់ដោយថ្ពាល់កូន សក់រួញពណ៌ទង់ដែងទទឹកជោកដិតដាមនៅលើថ្ងាសរបស់កូន… ប៉ាលួចចូលមកក្នុងបន្ទប់កូនយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់… ត្រឹមតែប៉ុន្មាននាទីមុននេះបន្តិច ខណៈប៉ាកំពុងពិនិត្យឯកសារនៅក្នុងបណ្ណាល័យ អារម្មណ៍សោកស្តាយរហូតក្លាយជាភាពតានតឹងបានចូលមកដាស់អង្រួនចិត្តប៉ា បង្ខំប៉ាឱ្យដើរសំដៅមករកគ្រែរបស់កូន។
មានរឿងជាច្រើនដែលប៉ាកំពុងតែគិត កូន… ប៉ាបានបញ្ចេញកំហឹងដាក់កូន ប៉ាស្តីបន្ទោសកូននៅពេលកូនកំពុងស្លៀកពាក់បម្រុងទៅសាលា គ្រាន់តែកូនយកក្រណាត់មកជូនខ្លួនជូតមុខ ប៉ាបន្ទោសកូនថាម៉េចមិនព្រមជូតជើងផង… ប៉ាស្រែកទាំងកំហឹងនៅពេលកូនទម្លាក់របស់ផ្សេងៗទៅលើក្តារ។
ពេលបរិភោគអាហារពេលព្រឹក ប៉ាក៏នៅតែរកឃើញកំហុសកូនទៀត… កូនធ្វើឱ្យកំពប់ប្រឡាក់ប្រឡូស កូនញុំាអាហារបន្ទីបន្ទាន់គ្មានរបៀប ដាក់កែងដៃលើតុ កូនដាក់ប៊័រលើនំប័ុងក្រាស់ហួសពេក។ ពេលកូនកំពុងរត់លេង ប៉ាកំពុងរៀបចំចេញដំណើរទៅឡើងរថភ្លើង កូនងាកបក់ដៃហើយនិយាយថា «បាយៗប៉ាៗ» តែប៉ាចងចញ្ចើមគំហកទៅវិញថា «លាងដៃឱ្យធឹងបន្តិចមើល៍»
ហើយរឿងទាំងអស់ក៏ចាប់ផ្តើមម្តងទៀតនៅពេលរសៀល ខណៈពេលប៉ាដើរតាមថ្នល់ចូលទៅជិតកូន កូនកំពុងលុតជង្គង់លេងដុំថ្ម ស្រោមជើងកវែងរបស់កូនរហែកធ្លុះធ្លាយជាច្រើនកន្លែង ប៉ាធ្វើឱ្យកូនអាម៉ាស់នៅចំពោះមិត្តប្រុសៗដោយបង្គាប់ឱ្យកូនដើរពីមុខប៉ាត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ… ស្រោមជើងនេះថ្លៃណាស់ ទាល់តែយកលុយខ្លួនឯងទៅទិញទើបកូនឯងចេះប្រយ័ត្នជាងនេះ គិតមើលចុះ… ប៉ាចេះនិយាយបែបនេះទៅរកកូនកើតដែរហ្ន៎?
បន្ទាប់ពីនោះមក កូនចាំដែរទេថា ពេលប៉ាកំពុងពិនិត្យឯកសារនៅក្នុងបណ្ណាល័យ កូនចូលមករកប៉ាដោយភ័យខ្លាច ដោយក្រសែភ្នែកពិបាកចិត្ត ពេលប៉ាងើបមុខចេញពីឯកសារ ងាកសម្លឹងទៅរកកូនដោយក្តីធុញទ្រាន់ដែលចូលមកកាត់ចង្វាក់ កូនឈរទាំងញញើតញញើមនៅនឹងមាត់ទ្វារ ប៉ាក៏សួរសន្ធាប់ថា «កូនឯងចូលមករកអី?»
កូនមិននិយាយអ្វី តែរត់ចូលមករកយ៉ាងលឿន ដៃរបស់កូនឱបកប៉ាដោយថើបប៉ា ដៃដ៏តូចរបស់កូនឱបប៉ាដោយក្តីស្រឡាញ់ដែលព្រះជាម្ចាស់ប្រទានឱ្យវារីកស្គុះស្គាយក្នុងចិត្តរបស់កូន ដែលសូម្បីតែការណ៍ត្រូវបំភ្លេចចោលក៏មិនអាចធ្វើឱ្យក្តីស្រឡាញ់នេះស្វិតស្រពោនឡើយ… បន្ទាប់ពីនោះមក កូនក៏រត់ឡើងជណ្តើរយ៉ាងលឿនបាត់ទៅ ។
កូនសម្លាញ់… បន្ទាប់ពីនោះបន្តិច ក្រដាសឯកសាររបស់ប៉ាដែលកំពុងតែកាន់ក៏របូតចេញពីដៃ… អារម្មណ៍មិនល្អក៏ផុសឡើងក្នុងចិត្តប៉ា… តើចរិតអ្វីទៅដែលធ្វើឱ្យប៉ាទៅជាបែបនេះ? ទម្លាប់ចាំតែចាប់កំហុស ដៀលត្មះស្តីបន្ទោសនេះជាអ្វីដែលប៉ាផ្តល់ឱ្យកូនក្នុងឋានៈជាកូនប្រុស… នេះមិនមែនមានន័យថា ប៉ាមិនស្រឡាញ់កូននោះទេ វាជាការរំពឹងជ្រុលហួសហេតុពីក្មេងម្នាក់ ប៉ាបង្វឹកកូនទៅតាមមាត្រដ្ឋានរបស់ប៉ា។
ប៉ុន្តែក្នុងរូបកូនក៏មានអ្វីល្អៗជាច្រើនគួរឱ្យកោតស្ញប់ស្ញែង ស្មោះសបរិសុទ្ធបេះដូងរបស់កូនក៏ធំទូលាយប្រៀបដូចរស្មីព្រះអាទិត្យដែលបំភ្លឺអស់សព្វភ្នំធំៗទាំងឡាយ ដែលបង្ហាញឱ្យឃើញតាមរយៈទឹកចិត្តដែលស្តែងចេញដោយធម្មជាតិខណៈពេលកូនរត់មកឱ្យក្រសោបប៉ា ថើបប៉ាមុនពេលចូលគេង… យប់នេះកូនមិនចាំបាច់ព្រួយបារម្ភអ្វីទៀតទេ ប៉ានឹងមកនៅក្បែរកូនក្នុងទីងងឹត ប៉ានឹងលុតជង្គង់នៅត្រង់នេះដោយទឹកចិត្តបរិសុទ្ធ។
វាជាការតបស្នងដែលមិនសូវសក្តិសមគ្នាប៉ុន្មានទេ ប៉ាដឹងថាកូនមុខជាមិនយល់ទេបើប៉ានិយាយប្រាប់ពេលកូនដឹងខ្លួន… ប៉ុន្តែថ្ងៃស្អែកនេះប៉ានឹងក្លាយជាប៉ាដ៏ពិតប្រាកដរបស់កូន ប៉ានឹងធ្វើជាមិត្តដ៏ល្អរបស់កូន ឈឺចាប់ពេលកូនឈឺ សើចពេលកូនសើចសប្បាយ ប៉ានឹងកាត់អណ្តាតរបស់ប៉ាចោលប្រសិនបើសម្តីទាំងឡាយដែលពុំមានក្តីអត់ធ្មត់របស់ប៉ាវារបូតចេញមក… ប៉ានឹងទន្ទេញពាក្យដដែលៗជាបន្តបន្ទាប់ ប្រៀបដូចការងារប្រចាំថ្ងៃថា «កូនគ្រាន់តែជាក្មេងតូចច្រមក់ម្នាក់ ជាក្មេងដ៏តូចល្អិតម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ…»
ប៉ាបារម្ភថា ខ្លាចប៉ាមើលទៅកូនប្រៀបដូចជាមនុស្សចាស់ម្នាក់ សូម្បីតែខណៈដែលប៉ាឃើញកូននៅពេលនេះ កូនក្រាបខ្លួនដ៏ទន់រងៀកនៅលើគ្រែ… ប៉ាមើលឃើញហើយថា កូននៅតូចនៅឡើយ ម្សិលមិញកូននៅក្រោមរង្វង់ដៃម្តាយ ក្បាលកូនផ្តេកលើស្មាម្តាយ… ប៉ាធ្វើជ្រុលពេកហើយ… ជ្រុលពេកហើយកូន….។
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ទន្ទឹមនឹងត្រូវដៀលត្មះស្តីបន្ទោសអ្នកដទៃសូមឱ្យព្យាយាមស្វែងយល់ចិត្តពួកគេ សូមព្យាយាមរកឱ្យឃើញថា ហេតុអ្វីទើបគេធ្វើបែបហ្នឹង នោះវានឹងផ្តល់ប្រយោជន៍ដល់អ្នកហើយបង្កផលជាវិជ្ជមានជាជាងការរិះគន់ស្តីបន្ទោស ហើយវានឹងបង្កឱ្យមានការយល់ចិត្តយល់ថ្លើម ការអត់ធ្មត់ និងក្តីមេត្តា។ ហើយបើលោកអ្នកអាចស្វែងយល់ពីពួកគេបាន លោកអ្នកអាចអភ័យទោសឱ្យពួកគេបានគ្រប់ៗគ្នា។
រឿងខ្លីនេះត្រូវបាននិពន្ធដោយលោក W. Livingston Larned និងដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅរបស់លោក Dale Carnegie ដែលមានចំណងជើងថា សិល្បៈចងមិត្ត បន្ទន់ចិត្តអ្នកដទៃ
មានសង្ឃឹម 
មតិ»
No comments yet — be the first.